Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ- από Γιάννη Καλοκύρη – Μαρία Παπαδάκη


Η ζωή μας αποτελείται από ένα σύμπλεγμα συνδέσεων που περιλαμβάνει εμάς, τους γονείς μας, τα παιδιά μας, τους συντρόφους, τους φίλους κλπ. Η ίδια η ζωή «ζει» μέσα από το παραπάνω δίκτυο των σχέσεων μας καθώς και μέσα απ’ τη σχέση μας με τη Γη και τη Φύση. Κι όμως, κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ενώ συγκεντρώνουμε γνώσεις και πληροφορίες για διάφορα θέματα, κανείς δεν μας διδάσκει πώς να σχετιζόμαστε με τους άλλους, τι σημαίνει «σχέση» και πώς να αντιμετωπίζουμε τις αναπόφευκτες αλλαγές που συμβαίνουν στην πορεία των σχέσεων μας. Έτσι λοιπόν, σχεδόν πάντα, η ίδια η σχέση γίνεται «το σχολείο» μέσα στο οποίο εγκαταλείπουμε -πολλές φορές με δύσκολο τρόπο- τις ψευδαισθήσεις μας σχετικά με το «ποιοι είμαστε» και τι σημαίνουν «οι άλλοι» για μας. Αυτό από μόνο του προκαλεί μια τεράστια και σημαντική μεταμόρφωση του ΕΓΩ μας και προκύπτει όταν συντονιστούν μεταξύ τους, με θαυμαστό τρόπο, δύο διαφορετικές προσωπικότητες.
Μέσα από οποιαδήποτε σχέση μας, πχ. μέσα απ’ το παιδί μας, το γονιό μας, το σύντροφό μας- αλλά ακόμα και μέσα απ’ τον φούρναρη και το μπακάλη της γειτονιάς- και πάντα σε καθημερινή βάση- έχουμε την ευκαιρία να έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο με διαφορετικά, πολλές φορές ανεξερεύνητα, κομμάτια του εαυτού μας. Και το πιο θαυμαστό απ’ όλα: Να αναγνωρίσουμε σταδιακά ότι ο καθένας από μας είναι και μια διαφορετική μορφή του ΟΛΟΥ, μία άλλη έκφραση της Ύπαρξης. Κι έτσι να βιώσουμε τη γαλήνια γεύση της Ένωσης με όλα γύρω μας.
Στην ουσία η σχέση δεν είναι τίποτα άλλο από την ισορροπία ανάμεσα στο να διατηρούμε την ξεχωριστή μας ύπαρξη και ταυτότητα και συγχρόνως να αφηνόμαστε στη διαδικασία της ένωσης με κάποια άλλη ύπαρξη…  Και βέβαια η σχέση δεν αφορά μόνο τη σεξουαλική πράξη της ένωσης, αν και πολλές φορές υπάρχει σύγχυση σχετικά μ’ αυτό. Σχέση σημαίνει να είμαι ειλικρινά ο εαυτός μου, χωρίς προσποιήσεις ή άμυνες και να συνυπάρχω με κάποιον άλλον που κάνει το ίδιο. Τα προβλήματα ξεκινάνε απ’ το γεγονός ότι οι ίδιοι ξέρουμε ελάχιστα πράγματα για τον εαυτό μας και τις περισσότερες φορές είμαστε πολύ απόλυτοι και ‘παραμυθιασμένοι’ σχετικά μ’ αυτά. Στην πραγματικότητα έχουμε «φωτίσει» μόνο ελάχιστα κομμάτια του περιφερειακού μας εαυτού ενώ αρκετά άλλα κομμάτια μας βρίσκονται «στη σκιά». Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε γνώση της ενέργειας αυτών και δεν τα «αντιλαμβανόμαστε» (όχι με το νου τουλάχιστον) αφού αυτά βρίσκονται ουσιαστικά «σε εξορία». Οι «άλλοι» (όπως και τα γεγονότα που μας συμβαίνουν, το καθετί που έλκουμε και συναντάμε στη ζωή μας, οι πλανήτες στον αστρολογικό χάρτη κλπ) αντιπροσωπεύουν και εκφράζουν (μας δείχνουν) κομμάτια του εαυτού μας με τα οποία έχουμε ταυτιστεί ή έχουμε απωθήσει. Μας δείχνουν το τι έχουμε ήδη μέσα μας, είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε γνωρίζουμε ότι το έχουμε είτε όχι.

Aν οι «άλλοι» μας δείχνουν ένα κομμάτι του εαυτού μας που αποδεχόμαστε κι αγαπάμε, τότε τους κρίνουμε «θετικά». Αν εκφράζουν με ευκολία ή έχουν κάτι που νομίζουμε ότι μας λείπει ή που δυσκολευόμαστε ν’ αποκτήσουμε, τους ζηλεύουμε ή τους φθονούμε. Αν μας δείχνουν ένα κομμάτι μας που μισούμε και δεν αποδεχόμαστε ή που έχουμε απωθήσει, τότε μας εκνευρίζουν, τους κριτικάρουμε, νομίζουμε ότι φέρονται «άδικα», «απαίσια», ότι είναι «λάθος» (ενώ εμείς είμαστε οι «σωστοί»), τους κατηγορούμε ότι αυτοί «φταίνε» για όσα μας συμβαίνουν κλπ.

Στις σχέσεις μας (και ιδίως τις ερωτικές)
έλκουμε αυτό που φοβόμαστε πιο πολύ.

Κι εκείνο που φοβόμαστε πιο πολύ είναι  τα απωθημένα μας κομμάτια, τα κομμάτια μας εκείνα τα οποία δεν συνειδητοποιούμε ότι υπάρχουν μέσα μας και τα οποία δεν μας αρέσουν (δεν θα θέλαμε να τα είχαμε)  - τα κομμάτια στα οποία αναπτύσσουμε μηχανισμούς άμυνας. Οι άλλοι λειτουργούν σαν καθρέφτες και αργά ή γρήγορα μας φέρνουν αντιμέτωπους με τα κομμάτια μας αυτά.
Ο σκοπός  είναι  να μας βοηθήσουν (αν τους αφήσουμε) να τα αναγνωρίσουμε και να τα αποδεχθούμε.

ΟΙ «ΑΛΛΟΙ» ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ…

Πολλές φορές, το να φωτίσουμε την προσωπικότητα μας σε όλο της το μεγαλείο, να ενσωματώσουμε τις απωθημένες μας πλευρές και συγχρόνως να μάθουμε την αξία της παρατήρησης και της αποδοχής είναι ένας δρόμος δύσκολος για το ΕΓΩ μας.
Δεν είναι απαραίτητο να τραγικοποιούμε τα πράγματα και τις καταστάσεις.
Η σχέση είναι μια διαδικασία θεραπείας. Θεραπεία δική μας και του άλλου. Πολλά εξαρτώνται απ’ τις πεποιθήσεις μας σχετικά με τη θεραπεία. Μπορεί αυτή να είναι μια διαδικασία δύσκολη ή εύκολη.
Η σχέση είναι η ίδια η Ζωή. Δεν είναι απαραίτητο να τη βιώνουμε με πόνο, πίκρα και θλίψη.

”Human love...consists in this, that two
solitudes protect and border and salute each other.”
Rainer Maria Rilke


© Copyright 2011 -  Γ. Καλοκύρης, M. Παπαδάκη  - Το περιεχόμενο της ιστοσελίδας αυτής διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση. Απαγορεύεται η χρήση ή αναδημοσίευσή του, σε οποιοδήποτε μέσο μετά ή άνευ επεξεργασίας.


Το Σαββατοκύριακο 25 και 26 Ιουνίου 2011 η Εξελικτική-Ενεργειακή Αστρολογία π  Astrology διοργανώνει σεμινάριο με θέμα:
"Εμείς και οι Άλλοι - Συναστρίες - Σχέσεις"

Ή επισκεφθείτε την ιστοσελίδα:  www.eal-gr.net